Divergentnost u tvorbi pridjeva pokazuju pridjevi kojima se označava prisustvo znoja kod osobe koja je taj znoj stekla usljed fizičkog naprezanja ili pregrijavanja zbog izlaganja izvoru toplote, kako se to lijepo može osjetiti u ovim vrelim ljetnim danima.
Tako se od imenice znoj mogu formirati oblici znojan i znojav te se nerijetko u svijesti govornika ovi oblici smatraju teritorijalno ograničenim pa je moguće, iako je to teško dokazivo bez terenskih istraživanja, da je neutralniji oblik oznojen, izveden iz glagola oznojiti.
Međutim, glagolski vid upućuje na to da znojav i znojan nije isto što i oznojen. Zapravo, moglo bi biti izvjesno da je i znojan moglo nastati od glagola znojiti, od kojeg nastaje oblik znȍjan, dok bi oblik znôjan mogao upućivati na vezu s imenicom znoj, odakle dolazi, kako je već kazano, i oblik znojav.
Navedeni oblici, iako su semantički bliski, ipak pokazuju određene razlike, koje se dobrahno vide u odnosu oblika znojav i znojan u odnosu na oblik oznojen, dok je semantička razlika između znojav i znojan manja, prvenstveno stoga što oba oblika mogu pokazivati vezu s imenicom, iako ne mora biti primarna. Da je razlika između znojav i znojan u odnosu na oznojen jasna, pokazuju modifikatori, naprimjer vrlo, veoma, izuzetno, izrazito i sl., koji se mogu kombinirati s oblicima znojav i znojan: veoma znojav, vrlo znojan, izuzetno znojan, izrazito znojav, dok je kombinacija ovih riječi s pridjevom oznojen na granici mogućeg: veoma oznojen, vrlo oznojen, izuzetno oznojen, izrazito oznojen.
Dakako, ovakve pojave treba dalje primjenjivati u razumijevanju drugih primjera. Pa ipak, ove provjere i dalje mogu bit pod lupom daljeg istraživanja.
Bitno je znati da sve što postoji u jeziku, ima neku svoju svrhu. Samo je treba znati osvijestiti.
