Iako su Sjedinjene Američke Države podržale Balfourovu deklaraciju iz 1917. godine, koja je zagovarala uspostavljanje jevrejske nacionalne države u Palestini, tadašnji predsjednik Franklin D. Roosevelt je 1945. godine uvjeravao Arape da Sjedinjene Države neće intervenirati bez konsultacija sa Arapima u regionu.
Britanci, koji su imali kolonijalni mandat za Palestinu do maja 1948. godine, protivili su se stvaranju i jevrejske i arapske države u Palestini, kao i neograničenoj imigraciji jevrejskih izbjeglica u regiju. Velika Britanija je željela očuvati dobre odnose sa Arapima kako bi zaštitila svoje vitalne političke i ekonomske interese u Palestini.
Ubrzo nakon što je predsjednik Truman preuzeo dužnost, imenovao je nekoliko stručnjaka za proučavanje palestinskog pitanja. U ljeto 1946. godine, Truman je osnovao poseban odbor kabineta koji je ušao u pregovore sa paralelnim britanskim komitetom kako bi razgovarali o budućnosti Palestine. U maju 1946. Truman je objavio da odobrava preporuku za prijem novih 100.000 Jevreja u Palestinu, a u oktobru je izjavio da podržava stvaranje jevrejske države.
Tokom 1947. godine Specijalna komisija Ujedinjenih naroda za Palestinu ispitivala je palestinsko pitanje i preporučila podjelu Palestine na jevrejsku i arapsku državu. Ujedinjene nacije su 29. novembra 1947. usvojile Rezoluciju 181 (također poznatu kao Rezolucija o podjeli) kojom bi se mandat Velike Britanije nad Palestinom podijelio na jevrejsku i arapsku državu u maju 1948. kada je isticao britanski mandat. Prema rezoluciji, područje oko Jerusalema trebalao je ostati corpus separatum pod međunarodnom kontrolom pod upravom Ujedinjenih naroda.
Iako su Sjedinjene Države podržale Rezoluciju 181, Stejt department SAD-a preporučio je stvaranje starateljstva Ujedinjenih naroda s ograničenjima jevrejske imigracije i podjelom Palestine na zasebne jevrejske i arapske provincije, ali ne i države. State Department, zabrinut zbog mogućnosti sve veće uloge Sovjetskog Saveza u arapskom svijetu i potencijala da arapske nacije koje proizvode naftu ograniče isporuke nafte Sjedinjenim Državama, savjetovao je američkog Predsjednika protiv američke projevrejske intervencije.
Kako se bližio datum britanskog odlaska iz Palestine, Stejt department je postao zabrinut zbog mogućnosti sveopšteg rata u Palestini. Uprkos rastućem sukobu između palestinskih Arapa i palestinskih Jevreja i uprkos odobrenju Stejt departmenta o starateljstvu, Truman je na kraju odlučio da ipak prizna državu Izrael čime je započela katastrofa palestinskog naroda i otvoreno globalno žartište koje je aktivno sve do danas.
NA DANAŠNJI DAN
Početak katastrofe: Proglašena država Izrael
Tokom 1947. godine Specijalna komisija Ujedinjenih naroda za Palestinu ispitivala je palestinsko pitanje i preporučila podjelu Palestine na jevrejsku i arapsku državu. Ujedinjene nacije su 29. novembra 1947. usvojile Rezoluciju 181 (također poznatu kao Rezolucija o podjeli) kojom bi se mandat Velike Britanije nad Palestinom podijelio na jevrejsku i arapsku državu u maju 1948. kada je isticao britanski mandat. Prema rezoluciji, područje oko Jerusalema trebalao je ostati corpus separatum pod međunarodnom kontrolom pod upravom Ujedinjenih naroda.
R.I
Stavovi koje zastupaju autori nisu nužno i stavovi uredništva. Nijedan dio ovog izdanja ne smije se umnožavati, kopirati ili na bilo koji način reproducirati i koristiti bez izdavačevog pismenog dopuštenja.