Muhamed Filipović, jedan od istaknutijih bošnjačkih i bosanskohercegovačkih akademskih radnika, rođen je u Banjoj Luci trećeg augusta 1929. godine, gdje je završio osnovno i srednje obrazovanje.
Na bolji svijet preselio je 25. februara 2020. godine.
Studirao je filozofiju, prirodne nauke i historiju u Beogradu i Zagrebu. Doktorat na Filozofskom fakultetu u Sarajevu odbranio je 1962. godine. Nekoliko godina poslije biran je za vanrednog, a 1972. godine za redovnog profesora na predmetima Logika sa metodologijom i Metodologija naučnog rada na Odsjeku za filozofiju i sociologiju Filozofskog fakulteta u Sarajevu.
Od 1987. godine postaje redovni član Akademije nauka i umjetnosti, 2015. godine postao je predsjednik Bošnjačke akademije nauka i umjetnosti.
Filipović je tokom svog plodonosnog rada napisao značajan broj djela, u prvom redu knjiga, monografija i stručnih radova. Njegova bibliografija obuhvata gotovo 2.000 jedinica. Jedno vrijeme bio je i diplomata, obnašajući dužnosti ambasadora Bosne i Hercegovine u Švicarskoj i Velikoj Britaniji.
Krajem osamdesetih i početkom devedesetih godina prošlog stoljeća imao je izuzetno bliske odnose sa najistaknutijim bošnjačkim političkim emigrantom Adilom Zulfikarpašićem.
Upravo sa Zulfikarpašićem zajedno osniva Muslimansko bošnjačku organizaciju (MBO), političku stranku koja nije doživjela puno uspjeha u svom radu.
Iako je svojim promišljanjem i pisanjem često iznosio različite kontroverzne stavove, Muhamed Filipović će ostati upamćen kao značajan bošnjački intelektualac koji je dao nemjerljiv doprinos u reafirmaciji historijskog nacionalnog imena Bošnjak, promoviranju pisane riječe i jačanju ideje države Bosne i Hercegovine.
