Na današnji dan 23.10.1086. godine odigrala se jedna od najvećih bitaka muslimana u njihovoj povijesti. Riječ je o bici Zellaka ili Sagrajas koja se odigrala u blizini grada Battal Javus (današnji Badajoz). Do bitke je došlo kada je kralj Leona i Kastilje Alfonso VI riješio da pokori muslimanske državice ili taife koje su nastale početkom 11. stoljeća raspadom Kordobskog hilafeta. U svom pobjedonosnom naletu Alfonso je zauzeo veći dio muslimanske teritorije i brojne gradove. U periodu 1074-1085. godine osvojio je Madrit (Madrid), Talaveru i Aledo te prisilio taife Garnatu (Granada), Sarakustu (Saragosu), Išbilijju (Sevilja) i Balansiju (Valensija) na plaćanje danka, čime ih je ekonomski izrabljivao. Nakon što je osvojio muslimansku prijestolnicu Tulajtulu (Toledo) 1085. godine i proglasio ga glavnim gradom svoga kraljevstva, htio je da potpuno osvojio Sevilju, Bahajoz i Kurtubu (Cordoba). Muslimanske državice na tlu Španije bile su u međusobnom rivalstvu, male i oslabljene tako da se nisu mogle suprotstaviti kralju Alfonsu VI, tada najmoćnijem vladaru na Pirinejskom poluotoku.
Kada je napao na taifu Sevilju, njen vladar Mu'temid ibn Abbad, zajedno s još nekim lokalnim muslimanskim vladarima, pozvao je u pomoć Jusufa ibn Tašufina, koji je tada bio na čelu velike Murabitske (Almoravidske) islamske države, koja je obuhvatala sve zemlje arapskog magriba: Maroko, Tunis, Alžir, Libiju, kao i Senegal. Jusuf se odazvao ovom pozivu i došao s 12.000 svojih odabranih ratnika. Dok je napredovao prema Sevilji, Jusufovoj vojsci su se pridružili i brojni dobrovoljci koji su htjeli da pomognu ugroženim muslimanima El-Endelusa. U susret muslimanskoj vojsci Murabituna krenuo je i Alfonso VI s 50.000 vojnika. Do okršaja je došlo u blizini grada Badajoza. Muslimanska vojska iako malobrojnija izvojevala je sjajnu pobjedu. Bitka je bila posebno krvava i teška. Usljed silne krvi koja je tog dana prolivena vojnici su se klizali i otežano kretali. Zato je bitka i nazvana “Zellaka”, što u prijevodu s arapskog jezika znači “klizavo tlo”. U bici je kralj Alfonso izgubio cijelu svoju vojsku, izuzev 300 vitezova koji su činili njegovu ličnu pratnju i ranjen se povukao u dobro utvrđeni grad Toledo. Ova bitka bila je od posebnog značaja za dalji opstanak muslimana Španije, čiju je propast odgodila za narednih 406 godina. Bitka je poslala snažnu poruku svim razjedinjenim muslimanima da moraju biti u međusobnoj ljubavi i solidarnosti ukoliko žele opstati na zemlji i živjeti životom dostojnim čovjeka.
Kompletnu priču o ovom događaju možete pročitati u printanom izdanju našeg časopisa.
