U Londonu je 18. jula 1927. godine započela prva šahovska olimpijada na kojoj je učešće uzelo 16 država. Uporedo s prvom olimpijadom, u to vrijeme je u Londonu počelo i prvo Svjetsko prvenstvo u šahu za žene na kojem je nastupilo ukupno 12 takmičarki. Oba događaja je organizirala Međunarodna šahovska federacija (FIDE).
Turnir se igrao u veleljepnom Westminster Central Hallu, a za tablama s figurama bilo je ukupno 70 šahista koji su se takmičili po poznatom Bergerovom sistemu. Naime, Bergerov sistem je metoda određivanja parova na tzv. kružnim takmičenjima pri kojoj svako igra sa svakim. Ovaj sistem se danas najviše i upotrebljava u šahu, a dobio je ime po austrijskom majstoru ove igre Johannu Bergeru.
U Westminster Central Hallu odgirano je ukupno 480 mečeva na četiri table. Vremenska kontrola u partijama bila je 1,5 sat za prvih 30 poteza, te 30 minuta za svakih narednih deset poteza.
Interesantno je da je prvi pobjednik bila Mađarska za koju su igrali Geza Maroczy, Geza Nagy, Arpad Vajda, Kornel Havasi i Endre Steiner. Drugi su bili Danci, a treći Britanci. Najbolji pojedinac turnira bio je Danac Holger Norman-Hansen koji je uspio skupiti 12 bodova.
Kada je riječ o Damskom turniru, kako su "tepali" prvom takmičenju žena u šahu, na njemu je nastupilo 12 šahistkinja iz osam šahovskih saveza koje su također igrale po Bergerovom sistemu. Prva svjetska prvakinja postala je Vera Menčik iz Sovjetskog saveza koja je imala skor od deset pobjeda i jedan remi. Iza nje se našla švedska takmičarka Katarina Beskow, dok je treća bila Paula Wolf-Kalmar iz Austrije.
