Mišćina džamija proglašen aje nacionalnim spomenikom. Mišćina (Kebkebir hadži Ahmedova) džamija sagrađena je 1557. godine. Stradala je u požaru koji je izazvan napadima Eugena Savojskog na Sarajevo. Obnovljena je 1700. godine. Ubraja se među veće džamije u Sarajevu sa četverovodnim krovom i kamenom munarom. Za ovu džamiju karakteristični su: kamena munara koja je, za razliku od munara na većini ostalih džamija, izvedena u ravni zida i kolorisani zidni crteži sa motivima Meke i Medine, koji su rad najpoznatijeg sarajevskog nakaša (slikara) XIX stoljeća - hadži Mustafe Faginovića.
Džamija i mahala su u narodu poznatije kao Mišćina džamija/mahala, prema omiljenom mujezinu Mišći koji je živio u 18. vijeku. Njegov mezar, obilježen skromnim nišanima, nalazi se u groblju Kovači, u neposrednoj blizini džamije.
Derviški redovi, koji su se relativno rano pojavili u Bosni, igrali su važnu ulogu naročito u širenju islama i razvoju gradova. Djelovanje derviških redova kojima su pristupili mnogi stanovnici bosanskog sandžaka jako je važno u širenju znanja o filozofiji, te njegovanju i razvoju umjetničkih iskaza poput kaligrafije i minijature, poezije i književnosti. Brojna su svjedočanstva umjetničkog djelovanja podstaknuta molitvenim običajima derviških redova očuvana u bosanskohercegovačkim džamijama i tekijama, ali i privatnim zbirkama te bibliotekama. Jedno od takvih svjedočanstava jesu zidne slike iz Mišćine džamije.
Naime, zidne slike s prikazom Medine (277 x 165 cm) i Meke (276 x 166 cm) na sjeveroistočnom zidu enterijera Mišćine džamije djelo su Mustafe Faginovića. On je ove slike naslikao pod utjecajem učenja zbirke litanija Dela'il al-Hayrat, koja se uči naročito u nakšibendijskom derviškom redu, a počinje prikazom Meke i Medine.
Komparativnom analizom ranijih i nešto kasnijih prikaza Meke i Medine u rukopisima Dala'il al-Hayrat kakve zatičemo na prostoru Balkana (Dala'il al-Hayrat, Medina, 18. vijek, Muzej primenjenih umetnosti Beograd; Dala'il al-Hayrat, Medina i Meka, 1902., Državni arhiv Skopje) primijetit ćemo da je prostor kompozicije Mustafe Faginovića u cijelosti ispunjen te da se u principima komponovanja prizora slikar oslanja na principe historijskog - kartografskog slikarstva u turskim minijaturama koja se temelji na perzijskim utjecajima.
Zanimljiv detalj kod prikaza Medine, kojem Mustafa Faginović daje poseban značaj, jeste groblje Dženetul Bakki, upravo ovaj detalj mogao bi istraživača dovesti do predloška njegovih zidnih slika, s obzirom da u minijaturama ovakav detalj nije zastupljen.
U toku obnove džamije sačuvani su samo fragmenti zida na kojima su oslikana sveta mjesta, a prostor između njih je prekrečen, tako da je izvorna kompozicija razbijena na tri fragmenta, koja se sad nalaze na zidu. U toku obnove, sačuvani fragmenti su premazani akrilnim prozirnim lakom, čime je narušen iskaz i kolorit, a zidne slike su dovedene u opasnost s obzirom na mali koeficijent difuzije koju akrilni lak ima. Današnje stanje zidnih slika otežava i analizu kompozicije koja u očuvanom dijelu obiluje detaljima s posebnim naglaskom na prostor Poslanikove džamije u primjeru vedute Medine, te prostor Kaabe u veduti Meke. Za razliku od istih prizora u minijaturama, gdje je kompozicija vertikalno postavljena, slikar ovdje kompoziciju postavlja horizontalno, dok je perspektiva ptičja.
Prikazom Meke dominira Kaba zauzimajući centralni dio sa Svetom džamijom (Masdžidul Haram), dok je ostatak grada prikazan oko same džamije, ispunjavajući svaki detalj slike. Bočni zidovi Svete džamije su iskrivljeni prema središtu slike, dok okolne građevine prate linije zidova te time ostavljaju osjećaj dubine prostora. Medina je kompozicijom slična prikazu Meke, s tim da većim dijelom slike, pored Poslanikove džamije koja je u središtu, dominiraju zidine koje opasavaju cijeli prikaz. Opet je korištena ista perspektiva stvarajući dubinu, sa građevinama oko džamije i izvan zidina. U oba slučaja prostor kompozicije je u potpunosti ispunjen što umjetnik postiže inkorporirajući elemente iz prirode (prikaz Meke je okružen stijenama, dok je Medina okružena visokim drvećem). Faginović sa mnogo pažnje pristupa detaljima posvećujući posebno pažnju svakoj građevini te detaljno iscrtavajući elemente Svete džamije i Poslanikove džamije.
Prije nekoliko godina na zidovima sarajevske džamije Havadže Durak, poznatije kao Baščaršijska, pronađeno je djelo iz 1866. godine koja je naslikao Mustafa Faginović. Faginovićevi radovi pronađeni su i u Čekrečijinoj džamiji, a potom i u Šarenoj džamiji u Travniku. Inače, u historiji je poznato da je Faginović 1871. izveo i vedute Meke i Medine u Mišćinoj džamiji, a radio je i na oslikavanju jedinstvene Plave džamije u Istanbulu. Bio je začetnik građanskog slikarstva u BiH, a umro je u Carigradu 1903. godine.
