Historija Travnika može se pisati kao historija onoga čega više nema. Od nekadašnjeg vezirskog grada, grada konzula, sjedišta Bosanskog ejaleta ostale su samo uspomene. Sve što se moglo srušiti, srušeno je. Valjda je nekome smetala i takva historija.

U neposrednoj blizini Šarene džamije Sulejman-paše Skopljaka nalazio se kameni most preko rijeke Lašve. Na njemu je nekada stajao natpis uklesan u kamenoj ploči. Prepis toga natpisa se sačuvao u jednoj rukopisnoj knjizi iz XVIII vijeka. Na osnovu njega saznajemo da je most izgradio neki Mehmed 18. oktobra 1591. godine.

Most je građen na tri luka i u ono vrijeme bio jedina veza sa desnom obalom. Dobio je naziv Kanarska ćuprija, po klaonici (kanarama) koja se nalazila u blizini.

Postojanje kamenog mosta preko Lašve u neposrednoj blizini glavnog trga već u 16. vijeku ukazuje na činjenicu da je na desnoj obali Lašve već tada postojala mahala Osoje, a kasnije će se jugozapadnije razviti naselja Vakuf, Ilovača, Skok i Dolac.

Zanimljivo je da mu je 1930. godine pridodana drvena platforma s dućanima, jer je glavni trg postao pretijesan za nove objekte.

Prilikom savezničkog bombardovanja Travnika 1944. godine manji luk na desnoj obali je porušila eksplozija bombe. Nakon toga most je više puta obnavljan, ali je u mnogome izgubio od svog autentičnog izgleda.

Danas preko mosta prelazi asfaltna cesta i ne može se prepoznati da je to nekada bio jedan od ljepših manjih kamenih mostova u Bosni i Hercegovini.