U zbirci orijentalnih rukopisa Bošnjačkog instituta Fondacije „Adil Zulfikarpašić“, a pisanih na arapskom, turskom i perzijskom jeziku, djelo Šarhu 'l-Awamili 'l-Mi'ah na arapskom jeziku napisao je Mustafa Ejubović, Šejh Jujo, i riječ je o komentaru na djelo iz arapske sintakse Awamilu 'l-Mi'ah, koje se nalazi u rukopisnoj zbirci Bošnjačkog instituta.
Pronalazak ovog djela smatra se pravim otkrićem, što su svojedobno ustanovili Nametak i Trako, jer ga nisu među Šejh Jujinim djelima naveli ni Ibrahim Opijač ni sam Šejh Jujo, niti drugi naučni izvori. Međutim, Muhamed Ždralović ga je pripisao Šejh Juji (jedan primjerak se nalazi u Orijentalnoj zbirci HAZU), kao što je uradio i Mustafa Jahić za primjerak koji se nalazi u Gazi Husrev-begovoj biblioteci.
Šejh Jujo jedan je od najistaknutijih bošnjačkih pisaca na arapskom jeziku. Njegovo puno ime jeste Mustafa b. Yusuf b. Murad Ayyubi-zade al-Mostari al-Bosnawi. Rođen je 1651. godine u Mostaru, gdje je i preselio na ahiret 16. jula 1707. Bio je postavljen za mostarskog muftiju, a uz to je bio i muderris u Karađozbegovoj medresi u Mostaru.
Šejh Jujo je pisao autorska djela i komentare, glose i superglose na djela drugih autora iz raznih oblasti znanja, iz islamskog prava, logike, islamske dogmatike, leksikografije, stilistike i sintakse arapskog jezika. Njegova djela nalaze se u mnogim svjetskim bibliotekama, a najveći broj njegovih rukopisa kod nas se nalazi u Gazi Husrev-begovoj biblioteci u Sarajevu. O životu i djelima Šejh Juje neposredno su nakon njegove smrti pisali njegovi učenici, prije svega Ibrahim Opijač i Mustafa Huremi.
Osnovno djelo al-'Awamil napisao je Abdulqahir b. Abdurrahman al-Džurdžani (preselio 1078/79). Primjerak koji se čuva u Bošnjačkom institutu izuzetno je lijep rukopis i u kaligrafskom smislu. Papir je žućkast i veoma dobro očuvan, a tekst je pisan crnom tintom, istaknute riječi crvenom, nesh i nestalik stilom arapskog pisma. Autor na samom kraju rukopisa skromno preporučuje da se njegovo djelo ne potcjenjuje zbog renomea autora i usput spominje da je djelo napisao za 15 dana.
U ovom rukopisu nemamo podataka o prepisivaču, ali se jasno vidi da ih je bilo najmanje dva. Pored podataka o autoru, djelu, eventualno prepisivaču, rukopisi sadrže često i veoma važne i interesantne podatke za proučavanje kulturno-historijskog konteksta u kojem su nastali. Tako u ovom rukopisu nailazimo na zabilješku na zaštitnom listu iz koje se vidi da su bivši vlasnici ovog rukopisa bili Hadži Abdullah Zuhdi i Salih Ragib Sun'ullah 1166/1752-3. godine.
