U Sinan pašinoj džamiji u Mostaru sinoć (28. marta) je postavljena slika originalne vakufname (sa prevodom ispod) njenog graditelja, Sinan-paše Borovinića, što je prvi dokument o statusu Mostara kao grada, objavio je mostarski hroničar Ahmet Kurt na svom Facebooku..
Mostar je u dekadi od 9. do 19. oktobra 1506. godine stekao uslove da bude promovisan u viši nivo urbanog naselja – od pazara (trga) kod mostovske tvrđave (Köprü Hisar), postao je gradsko naselje (kasaba).
Te dekade napisana je vakufnama (zadužbina) o izgradnji džamije Sinan-bega u istoimenoj mahali, koja je embrion budućeg grada. Stanovnici ove prve mostarske mahale su dobili status muafijeta (oslobođeni rajinskog, zemljoradničkog, poreza), što je omogućavalo da se bave gradskim zanimanjima, zanatstvom i trgovinom.
Da bi se statut kasabe dobio bilo je potrebno, osim muaf statusa stanovništva naselja, ispunjavanje nekoliko drugih uslova: stalno nastanjeno muslimansko stanovništvo (muslimanski džemat), najmanje jedna veća mahala; najmanje jedna džamija u kojoj se obavljalo svih pet molitava, kao i molitve petkom i Bajramom, tj. džamija u kojoj se održavala propovijed (hutbe), spominjalo ime vladajućeg sultana i činila molitva u njegovo ime; trg, tj. postojanje čaršije i održavanje sedmičnog pazar[1]nog dana.
Iz prvog katastarskog premjera 1881. godine evo nekoliko tadašnjih vlasnika kuća iz te prve mostarske mahale: Balta Salih, Ćehajić Hasan-beg, Travnjak Muhamed, Velić Huso, Zurovac Pero, Lakišić Mustafa-beg, Jonić Salih, Tuce Ibrahim, Basnić Salih, Dugonja Risto, Grebo Dervišaga, Soldo Risto i Jovan, Manjgo hadži Husein, Krulj Vaso, Šola Risto, Dadić Mahmutaga, Živo Atijas, Stupac Salih, Frlj Avdo, Ćemalović Mustafa, Šabić Mehmed.
Vakufnamu su preveli Ammar Čopelj, mr. Enes Hujdur i Jusuf Bećoja.
