Bitka za Ivo Džimu bila je jedna od najvećih i najkrvavijih bitaka koja se vodila na Pacifičkom ratištu tokom Drugog svetskog rata. Bitka je trajala od 19. februara do 26. marta 1945. na malom ostrvu Ivo Džima, koje se nalazi u Pacifičkom okeanu, otprilike na pola puta između Japana i Marijanskih ostrva.
Ostrvo Ivo Džima se smatralo strateški važnim i za Sjedinjene Američke Države i za Japan. Saveznici su željeli zauzeti ostrvo kako bi ga koristili kao bazu za vazdušne operacije protiv japanskih otoka pa je upravo zbog toga Carska japanska vojska bila odlučna da ga brani po svaku cijenu.
Sama bitka je počela masivnim iskrcavanjem američkih marinaca 19. februara 1945. godine Japanski branioci, duboko ukopani u mrežu podzemnih tunela i bunkera, pružili su žestok otpor. Borbe su bile bliske, brutalne i bespoštedne, okarakterisane velikim žrtvama na obe strane.
Jedan od upečetaljivih momenata bitke bilo je podizanje američke zastave na planini Suribači od strane američkih marinaca 23. februara 1945. Fotografija ovog događaja postala je jedna od najpoznatijih slika Drugog svjetskog rata.
Uprkos fanatičnom japanskom otporu, američke snage su postepeno napredovale i na kraju zauzele čitavo ostrvo. Bitka je službeno završena 26. marta 1945. godine. Poginulo je gotovo 7000 američkih marinaca a oko 20.000 ih je ranjeno. Od japanskog garnizona koji je branio ostrvo i brojao oko 21.000 vojnika, zarobljeno je samo nekoliko stotina, ostali su poginuli ili izvršili ritualno samoubistvo u skladu sa tadašnjim moralnim kodom i doktrinom japanske carske vojske.
Zauzimanje Ivo Džime dalo je SAD stratešku bazu za dalje operacije protiv Japana i odigralo je ključnu ulogu u konačnoj pobjedi saveznika u ratu.
