Pojam Marburška krvava nedjelja (njemački: Marburger Blutsonntag, slovenski: Mariborska krvava nedelja) odnosi se na masakr koji se dogodio u ponedjeljak, 27. januara 1919. u gradu Mariboru u Sloveniji. Vojnici Vojske Kraljevine SHS (kasnije Jugoslavije), pod komandom slovenskog oficira Rudolfa Maistera, ubili su između 9 i 13 civila njemačke nacionalnosti, ranivši još 60, tokom protesta u centru grada.
U novembru 1918. godine, nakon završetka Prvog svjetskog rata, teritorije južne Koruške i južne Štajerske, na koje su polagale prava i Republika Njemačka Austrija i Kraljevina Slovenaca, Hrvata i Srba, zauzele su vojne jedinice pod Maisterovom komandom.
Maribor je bio najveći grad južne Štajerske i imao je pretežno njemačko stanovništvo, dok je okolina bila gotovo isključivo slovenska. Američka delegacija koju je predvodio Sherman Miles posjetila je Maribor 27. januara 1919. u sklopu šire misije rješavanja teritorijalnih sporova. Istog dana njemački su građani organizirali protest u kojem su izrazili želju da se Maribor integrira u Republiku Njemačku Austriju.
Kada su njemački demonstranti napali komesara slovenske policije Ivana Senekoviča, Maisterovi vojnici su pucali prvo u zrak, a kasnije i na ljude, pri čemu je bilo žrtava. Kao odgovor, Njemačka Austrija pokrenula je vojnu ofanzivu kojom je protjerala Jugoslavene iz nekoliko malih gradova u Gornjoj Štajerskoj duž rijeke Mure. Uz posredovanje Francuske u februaru 1919. dogovoreno je primirje. Prema Ugovoru iz Saint-Germain-en-Layea, potpisanom 10. septembra 1919. godine, Maribor i ostatak Donje Štajerske ušli su u sastav Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.
Postoje različiti podaci koji govore o uzrocima i broju žrtava. Svi se slažu da je 27. januara 1919. delegacija misije Coolidge, predvođena Shermanom Milesom, posjetila Maribor i zatekla hiljade građana njemačkog etničkog porijekla okupljene na glavnom gradskom trgu, koji su mahali zastavama Njemačke Austrije. Austrijski izvori navode da je bilo 10.000 demonstranata koji su pjevali pjesme i nosili patriotsku odjeću. Dvadeset vojnika pod Maisterovom komandom bilo je stacionirano ispred gradske vijećnice, naoružanih puškama na bajonetima.
Izvori na njemačkom jeziku tvrde da su vojnici počeli pucati u masu bez provokacija, ciljajući na nenaoružane civile. Prema ovim izvorima, poginulo je 13, a još 60 demonstranata je ranjeno. Slovenski izvještaj o istom događaju tvrdi da su vojnici počeli pucati tek nakon što je jedan austrijski državljanin pucao iz revolvera u pravcu vojnika. Vojnici su tada uzvratili vatru: prema ovoj priči 11 je ubijeno, a broj ranjenih je nepoznat.
Odgovornost za pucnjavu u Mariboru nikada nije konačno utvrđena. Austrijski izvori pripisuju krivicu Rudolfu Maisteru, a u nekim ga izvještajima navode kao mariborskog kasapina. U Sloveniji, nasuprot tome, o Maisteru misle sve najbolje: u njegovu čast imenovana su brojna društva, ustanove i ulice, a postavljeno je i nekoliko njegovih spomenika.
