Stadion je isključivo fudbalski, izgrađen u "engleskom" stilu, bez atletske staze. Tokom postojanja stadion je renoviran i dograđen u tri navrata.
Radovi su počeli 1949. u okviru radne akcije koju su pokrenuli članovi Radničkog Sportskog Društva Željezničar, a završeni su 13. septembra 1953. godine. Grbavica je tada imala samo jednu pravu tribinu, zapadnu koja je prenesena sa stadiona "6. april" sa Marijin-Dvora.
U okviru Grbavice nalaze se i dva pomoćna terena na kojima svoje treninge održavaju prvotimci Željezničara i mlađe kategorije kluba. U zapadnoj tribini nalaze se prostorije fudbalskog kluba Željezničar.
Na isti datum 19 godina kasnije, 13. septembra 1972. godine, FK Željezničar prvi put u svojoj historiji nastupio je u najvećem klupskom natjecanju Evrope, tadašnjem Kupu šampiona, a današnjoj Ligi prvaka. Željezničar je igrao u Engleskoj, protiv ekipe Derby Countya. Željo je izgubio obje utakmice od ekipe Derby Countya, u gostima 2.0, dok je na Koševu, gdje je igran uzvrat, bilo 1:2. Engleski prvak bio je nadmoćniji od sarajevskih “plavih”. Treba spomenuti da je tim sa Grbavice prve nastupe u evropskoj klupskoj eliti zabilježio nakon osvojene titule prvaka Jugoslavije 1972. Godine.
Šampionsku generaciju iz 1972. godine činili su: Slobodan Janjuš, Dragan Kojović, Velija Bećirspahić, Blagoje Bratić, Josip Katalinski, Enver Hadžiabdić, Branislav Jelušić, Božo Janković, Josip Bukal, Edin Sprečo, Avdija Deraković, Slobodan Kojović, Fahrija Hrvat, Džemaludin Šerbo, Nusret Kadrić, Hajrudin Saračević, Miloš Radović i Željko Rodić.
