Turska je jedna od rijetkih zemalja regiona u kojoj su pogledi cijelog političkog establišmenta (ne samo Vlade) o terorizmu izraelske države u potpunom skladu sa pogledima ogromne većine javnog mnijenja. Otvorenost i iskrenost, kada je o temi izraelskih (ratnih i svih drugih) zločina riječ, je trademark predsjednika Erdoğana još od davnog februara 2009. u Davosu, kada se tako (otvoreno i iskreno) suprotstavio tadašnjem predsjedniku Izraela Shimonu Perezu.
Stoga brza i oštra osuda (najverovatnije) ratnog zločina izraelskih okupacionih snaga u Al-Aksa džamiji i šire u naselju Sheikh Jarrah istočnog Jeruzalemu od strane turskih zvaničnika nije nikakvo iznenađenje. Zajedničko saopštenje svih parlamentarnih stranaka od 10. maja kojim se izraelsko nasilje osuđuje i apeluje na svijet i tzv. međunarodnu zajednicu da se suprotstavi izraelskom nepoštovanju međunarodnih zakona i normi (uključujući rezolucije Savjeta sigurnosti UN) je svjedočanstvo tom skladu između politike i javnosti.
Ta harmonija je u oštrom kontrastu sa brojnim zemljama regiona (čast izuzecima poput Katara i Irana) gde su na vlasti satrapi koji moraju da balansiraju između gazda u Washingtonu (a sada se već može reći i Tel Avivu) i sopstvene populacije. Taj balans podrazumijeva neiskrene, mlake, zakašnjele i neodgovarajuće osude izraelskog fašizma da bi zadovoljili sopstvene građane, kako bi sprečili nekontrolisanu poplavu gneva na ulicama svojih gradova. Poplavu, koja bi, ako se desi, lako mogla odnijeti te satrape na (klišej) smeće historije.
Protesti podrške palestinskom narodu se od ponedeljka 10. maja dešavaju diljem Turske u raznim oblicima. U Ankari i Istanbulu protesti su održani to veče ispred izraelskih diplomatskih predstavništava, ali se nisu ograničili samo na ta dva grada. Od tada su se desili u Konyi, Malatyi, Adani (ispred američkog konzulata), Tokatu, Niğdeu, Çanakkaleu, Kahramanmaraşu, Osmaniyi, Bingölu, Vanu, Şırnaku i Diyarbakıru. Kažem u raznim oblicima, jer dok se negdje narod okupljao u stotinama i hiljadama, a negdje su protesti, kao na primer u Diyarbakıru, izraženi konvojima hiljada automobila sa zatavama Palestine. U utorak u dnevnim časovima taksisti Istanbula su organizovali protest ispred izraelskog konzulata.
Važno je napomenuti da ni na koji način ljudi koji protestuju nisu “loženi” ili podsticani. Naprotiv, u sredini osamnaestodnevne mjere zatvaranja u cilju borbe protiv Covida, vlastima nije u cilju razvodnjavanje tih mjera i okupljanje velikog broja ljudi. No, svi moramo biti svijesni da će pandemija (kad-tad) proći, te da postoje stvari čija važnost transcendentira pandemiju i brigu oko nje. Odbrana Al-Akse i podrška njenim braniteljima je upravo jedna takva stvar.
