Pozivajući se na pisanje beogradske Politike, RTRS objavljuje kako je pokrenuta inicijativa da se “institucijama Republike Srpske i grada Istočno Sarajevo predloži da na dijelu Spomen-parka Vraca, koji teritorijalno pripada Srpskoj, podignu novi spomen-kompleks koji bi, svojim sadržajem, predstavljao autentično svjedočenje stradanja sarajevskih Srba, ne samo u periodu od 1941. do 1945. godine, nego i u posljednjem građanskom ratu u BiH.”
Gradonačelnik Istočnog Sarajeva Ljubiša Ćosić kaže za Politiku “da će ta inicijativa, bez ikakve dileme, dobiti podršku svih gradskih i republičkih institucija, kao i institucija opštine Istočno Novo Sarajevo, na čijoj teritoriji se nalazi dio postojećeg spomen-kompleksa.”
Politika navodi kako u Odboru za zaštitu prava Srba u Federaciji BiH “smatraju da postojeći Spomen-kompleks Vraca, posvećen palim borcima NOB-a i žrtvama fašističkog terora u Sarajevu tokom Drugog svjetskog rata (otvoren 1981. godine), ni na koji način ne simbolizuje istinu o masovnom stradanju srpskog naroda u to vrijeme u gradu na Miljacki.”
Predsjednik Odbora Đorđe Radanović ističe da bi se u okviru novoizgrađenog spomen-kompleksa, praktično, nalazila tri spomenika.
“Јedan od njih bio bi posvećen ubijenim Srbima i Јevrejima u Sarajevu tokom Drugog svjetskog rata na kome bi bila ispisana imena svih žrtava, kao dokaz da su pripadnici ta dva naroda bili najveći stradalnici. To se, kaže on, ne može prepoznati ni u izgledu, a ni u natpisima, ispisanim na zidinama postojećeg spomen-kompleksa izgrađenog po pravilima socijalizma. Drugi dio novog memorijalnog kompleksa na Vracama bio bi spomenik posvećen svim sarajevskim Srbima ubijenim tokom posljednjih ratnih dešavanja u BiH, a treći nazivima sarajevskih ulica iz kojih su poslijeratne sarajevske vlasti protjerale srpski prefiks i zamijenili ga čak i imenima nekih pojedinaca koji su činili zločine nad srpskim narodom, ili imenima dokazanih pobornika fašizma, poput Mustafe Busuladžića.”
Radanović kaže da bi “u tom sučeljavanju istine i neistine, budući posjetioci parka na Vracama mogli da spoznaju, ne samo razmjere tragičnog stradanja sarajevskih Srba, nego bi mogli sami da zaključe šta je Sarajevo bilo do 1992. godine, a šta je danas. I koliko se, zahvaljujući bošnjačkoj politici, ‘izopačilo’ u smislu njegove multietničnosti.” Dalje naglašava “da je stanje u kome se godinama nalazi Spomen-park Vraca (posve devastiran, razoren i zapušten), koji je 2005. godine proglašen Nacionalnim spomenikom BiH, oličenje odnosa sarajevskih političara prema antifašizmu u koji se rado zaklinju.”
