Posebna sjednica Narodne skupštine Republike Srpske, na kojoj će biti razmatrane promjene Ustava ovog bh. entiteta, zakazana je za srijedu, 12. mart, odlučeno je na parlamentarnom Kolegijumu u utorak.

Narodna skupština RS-a će odlučivati o Nacrtu novog Ustava RS-a, a ukoliko odredbe budu usvojene, pogledajte šta to konkretno znači.

U preambuli ustava Republike Srpske navodi se da RS ima kontinuitet sa 9. januarom 1992. godine. U članu 1. predloženog Ustava navodi se da je “Republika Srpska suveren, jedinstven i nedjeljiv ustavnopravni subjekt, potvrđen voljom naroda i Opštim okvirnim sporazumom za mir u Bosni i Hercegovini, kao međunarodnim ugovorom, te Ustavom BiH”.

Član 3. navodi da je RS država srpskog naroda i svih naroda i građana koji u njoj žive i ravnopravno i bez diskriminacije učestvuju u vršenju vlasti. Između ostalog, u članu 4. navodi se da Republika Srpska samostalno obavlja svoje ustavnopravne, zakonodavne, izvršne i sudske funkcije, te da joj pripadaju sve državne funkcije i nadležnosti, osim onih koje su članom 3. Ustava Bosne i Hercegovine izričito predviđene kao nadležnosti institucija Bosne i Hercegovine. Manji bh. entitet ima pravo na opredjeljenje, dio je člana 9. Nacrta novog Ustava.

“Republika Srpska može uspostavljati specijalne paralelne veze, udruživati se u složene državne zajednice federalnog ili konfederalnog uređenja sa susjednim i drugim državama ili grupom država”, stoji u stavu 2. istog člana.

U prijedlogu također stoji da je glavni grad RS-a Banja Luka, a prijestolnica je Istočno Sarajevo, sa sjedištem u Palama.

U članu 37. stoji da je zabranjeno političko organizovanje i djelovanje usmjereno na ugrožavanje demokratije, narušavanje integriteta Republike Srpske, kršenje ustavom zagarantovanih prava i sloboda i raspirivanje nacionalne, rasne ili vjerske mržnje i netrpeljivosti.

U jednom od članova, tačnije 59. navodi se da RS samostalno i bez ograničenja upravlja i raspolaže imovinom, koja se ne može otuđiti, osim u slučaju propisanim zakonom.

Prijedlogom ustava Republika Srpska osniva vojsku čiji je vrhovni komandant predsjednik RS-a.

U članu 116. stoji da Republika Srpska ima svoju vojsku te da RS može proglasiti vojnu neutralnost ii odlučiti o vojnom savezu sa drugim državama (član 115.).