Adem Ljajić zaista nije bilo koji fudbaler koji je riješio da se vrati igračkim korijenima. Svojevremeno je slovio za jednog od najvećih evropskih talenata zbog kojeg je već sa 14 godina odlučio da se preseli u Beograd.

Igrajući se fudbala u klubu „Jošanica“ oduševio je skaute Partizana koji su ga pratili na brojnim turnirima. Kao dečkić se odlikovao sjajnom tehnikom i osobenim karakterom zahvaljujući kojem se vrlo brzo prilagodio životu u prijestolnici Srbije.

Nije mu trebalo puno ni da potvrdi status supertalentovanog igrača u mlađim kategorijama „crno-belih“. Ono što je prezentovao sa 16 i 17 godina privuklo je i skaute Manchester Uniteda za koji je tada radio i Budimir Vujačić, nekadašnji fudbaler Partizana. Vujačić je bio najzaslužniji što su put Mančestera krenuli ne samo Ljajić već i Zoran Tošić i posebno Nemanja Vidić, objavio je srbijanski list Danas.

Pričalo se da je Alex Ferguson bio zadovoljan onime što je vidio na treninzima Uniteda, međutim, po povratku u Beograd Ljajić nije dovoljno napredovao u segmentima u kojima su u Mančesteru očekivali da će napraviti iskorak nastupajući za Partizan.

Ljajić je praktično imao potpisan ugovor sa Unitedom i januara 2010. trebalo je i definitivno da se preseli u Englesku. Godinu ranije je često išao na treninge prvog tima. Djelovalo je da će sve biti u najboljem redu, međutim Manchester je riješio da ne iskoristi opciju ozvaničenja saradnje, navodno jer se otegla procedura za dobijanje radne dozvole talentovanog fudbalera.

Pričali su tada treneri koji su sa Ademom radili u Partizanu da je doživio „emotivni šok“ i da mu je bilo potrebno vrijeme da se oporavi, međutim, nedugo zatim uslijedila je ponuda Fiorentine koju su prihvatili Ljajićevi zastupnici kao i sam klub. „Ljubičasti“ su Partizanu platili osam miliona evra, a sam fudbaler je sa 19 godina potpisao petogodišnji ugovor sa italijanskim velikanom.

Uprkos dužini ugovora, Ljajić je u Firenci ostao tri sezone. Debitovao je kod Siniše Mihajlovića, a taj period karijere zauvijek će pamtiti po nestvarnom incidentu koji se desio 2. maja 2012. godine. Teško je doživeo odluku trenera da bude zamijenjen na meču sa Novarom. Prilikom izmjene sarkastično je aplaudirao ka treneru Deliju Rosiju koji se potom raspamećen obrušio na njega i počeo da ga davi pred kompletnim stručnim štabom i rezervnim igračima.

Zbog nezapamćenog nasilja, Rosi je uskoro smijenjen, a Ljajić je 2013. odlučio da prihvati ponudu Rome. Iako je formalno ostao do 2016, godinu dana je proveo na pozajmici u Interu.

Uprkos ambivalentnom odnosu, Ljajić je 2016. odlučio da ponovo sarađuje sa Sinišom Mihajlovićem na klupskom nivou. Prešao je u Torino čiji je stanovnik bio u naredne dvije sezone.

Prethodno, njih dvojica su imali nesporazum dok je Mihajlović bio selektor reprezentacije Srbije. Želeći da uvede red, između ostalog, Mihajlović je insistirao na tome da svi igrači pjevaju himnu „Bože pravde“  što je Adem Ljajić odbijao da učini. To je bila kulminacija u njihovom donosu s obozirom na to i da je u Fiorentini Ljajić imao ispade u smislu da se nedovoljno zdravo hranio i sportski živio na čemu mu je Mihajlović zamjerio.

 

 

Nažalost po obojicu ni u Torinu odnos nije bio bez trzavica. Zbog lošeg ponašanja na treninzima, Mihajlović je u februaru 2017. izbacio Ljajića iz prvog tima s obzirom na to da je bio nezadovoljan njegovim trudom i zalaganjem.

U 27. godini odlučio je da prihvati poziv i ode na jednogodišnju pozajmicu u Bešiktaš koja se potom pretvorila u ugovor na tri sezone. U jednom od najvećih turskih klubova igrao je na visokom nivou sve do posljednje godine saradnje tokom koje je počeo i njegov igrački pad. U septembru 2022. potpisao je jednoipogodišnji ugovor sa Karagumrukom međutim odlučio je da ovoga ljeta raskine saradnju i vrati se u Novi Pazar.

Da je tako nešto moguće dalo se naslutiti još dok je ekipu vodio Vladimir Gaćinović. Ljajić je tada dolazio i trenirao sa prvim timom u želji da održava formu kako bi bio spreman za iskušenja u turskom šampionatu. Pokušavali su i tada da ga odobrovolje međutim imao je želju da karijeru nastavi u jačem i finansijski izdašnijem prvenstvu.

Nedavno su se okolnosti promijenile. Sada u 32. godini života, nekadašnji reprezentativac Srbije osjetio je da je trenutak da se na duže stacionira u voljenom gradu i svoje sunarodnjake uveseljava unikatnim fudbalskim talentom. Kraj sebe će imati još jednog tehnički potkovanog fudbalera, takođe nekadašnjeg igrača Partizana Sejdubu Sumu.

Osim po veoma zavidnoj fudbalskoj karijeri, Ljajić je medijima bio interesantan i zbog privatnog života. Volio je da se zabavlja sa domaćim starletama zbog čega je bio intrigantan i paparacima.

Djeluje da se po tom pitanju smirio. Takođe, veoma je privržen vjeri i svojoj porodici. Za vrijeme Svjetskog prvenstva u Kataru, Ljajić se oženio sa Zubejdom Bećković sa kojom je zajedno išao u školu. Njegova supruga je umjetnica i iz prvog braka ima dvoje djece.