Danas se obilježava tužna godišnjica masakra nad bošnjačkim stanovništvom u Čajniču u maju 1992. godine. Na današnji dan je Tadić Veljo, prema tvrdnji Tužilaštva Bosne i Hercegovine, pripadnik jedinice „Plavi orlovi“, u popodnevnim časovima u Lovačkom domu na Mostini lišio života 28 zatočenih Bošnjaka. Da je Tadić izvršio ubistvo ustvrdio je nekadašnji policajac SJB-a Čajniče Desimir Đerić, svjedočeći u korist Miluna Kornjače na Sudu Bosne i Hercegovine.
Svjedok Himzo Čolak rekao je da je njegov brat Salih jedini preživio ubistva u “Lovačkom domu”, ali da je kasnije zarobljen dok je bježao u Crnu Goru, nakon čega je vraćen u Čajniče, gdje je ubijen.
“Nakon ‘Lovačkog doma’ bio je krvav, mokar i prljav. Bio je u šoku, nije puno pričao. Rekao je da su svi poubijani. Sutradan je Salih počeo da priča i kako ga je Milun tukao, gurao mu pištolj u usta i da mu je pucao iznad glave, kroz kosu”, naveo je Čolak.
U presudi Milunu Kornjači događaji u Čajniču opisani su ovako: "U periodu od polovine aprila 1992. godine do kraja maja 1992. godine u općini Čajniče u okviru širokog i sistematičnog napada pripadnika TO Srpske opštine Čajniče, pripadnika paravojne jedinice 'Plavi orlovi' i policije Stanice javne bezbjednosti Srpske opštine Čajniče, potpomognuti paravojnim formacijama koje su dolazile iz Srbije i Crne Gore, usmjerenog protiv nesrpskog civilnog stanovništva na području opštine Čajniče, znajući za taj napad, kao komandir jedinice 'Plavi orlovi', Kornjača je naredio i učinio progon nesrpskog civilnog stanovništva na području opštine Čajniče na nacionalnoj i vjerskoj osnovi, i to zatvaranjem, učinjenim u namjeri nanošenja velike patnje ili ozbiljne fizičke ili psihičke povrede ili narušenja zdravlja. Dana 27. maja 1992. godine ili približno toga datuma, ispred hotela 'Čajniče' u Čajniču, a nakon što su pripadnici jedinice 'Plavi orlovi' u selu Brdo, opština Čajniče lišili slobode civile: Bakal Mirsada, Drakovac Šefku, Džambegović Dževada, Džambegović Suada, Džambegović Fuada, Džambegović Envera, Džambegović Izeta, Džambegović Džemala, Hurlov Sabahudina, Borovac Nedžada, Hurlov Safeta i Šišić Džemaila i doveli ih pred pomenuti hotel, naredio je naoružanim pripadnicima jedinice 'Plavi orlovi' da zatočene civile na karoseriji teretnog vozila odvezu na Mostinu i da ih bez ikakvog pravnog osnova zatvore u metalni kontejner, što su ovi i učinili, odakle su nepoznata lica narednog dana zatočene Bakal Mirsada, Drakovac Šefku, Džambegović Dževada, Džambegović Suada, Džambegović Fuada, Džambegović Envera, Džambegović Izeta, Džambegović Đemala, Hurlov Sabahudina, Hurlov Safeta i Šišić Džemaila, izveli iz metalnog kontejnera i odveli na obližnju livadu, gdje su ih iz automatskog oružja lišili života, nakon čega su tijela oštećenih zatrpali zemljom”.
Sud je osudio Milorada Živkovića, Miluna Kornjaču, Milosava Jovanovića, Marijana Jovanovića i Slavka Jovanovića na kazne od šest do jedanaest godina zatvora. Optužbi su oslobođeni Duško Tadić i Stevo Jovanović.
Sud je 2015. godine potvrdio optužnicu protiv Duška Kornjače kojom se tereti za krivično djelo zločini protiv čovječnosti, ali je on nedostupan pravosudnim organima.
Prema podacima Instituta za nestale osobe BiH, na području Čajniča prijavljeno je ukupno 138 nestalih osoba. Do danas je pronađeno i identificirano 90 žrtava. Porodicama su do sada predani posmrtni ostaci 68 ekshumiranih muškaraca i 22 žene. Potpuno je nepoznata sudbina još 48 Čajničana za kojima se i dalje traga.
Najveća grobnica koja je krila tijela Bošnjaka iz Čajniča je grobnica u mjestu Mostina iz koje su u septembru 2002. godine ekshumirani posmrtni ostaci 18 žrtava.
U toj masovnoj grobnici najmlađa žrtva je bio Zlatko Bukva. Imao je 19 godina u trenutku kada je likvidiran. Mjesto Mostina, osim ove, skrivalo je još šest masovnih grobnica iz kojih su ekshumirana tijela ukupno 60 žrtava.
