Za ratne zločine počinjene na teritoriji općine Bosanski Brod osuđeno je devet pripadnika Hrvatskog vijeća obrane (HVO). Pred Sudom BiH osuđeno je šestero na ukupnu kaznu od 38 godina zatvora, dok je Okružni sud u Doboju osudio trojicu na sedam i po godina zatvora.
Pred lice pravde prvi je izveden Ivica Vrdoljak. Sud BiH ga je osudio na pet godina zatvora. Kao pripadnik 103. derventske brigade HVO-a, od kraja juna do kraja jula 1992. nehumano je postupao prema civilima srpske nacionalnosti zatvorenim u objektu “Silos” u Polju u Derventi i skladištu robne kuće “Beograd” u naselju Tulek u Bosanskom Brodu. U julu 1992. u robnoj kući “Beograd” u noći je odvodio zatočenike u neosvijetljenu prostoriju gdje su ih surovo tukli. Presuda Vrdoljaku pravosnažna je od 29. januara 2009. godine.
Za zlostavljanje zatočenika u logoru “Tulek” oglašeni su krivima i pripadnici HVO-a Nihad Hamzić i Almaz Nezirović. Hamzić je pred Okružnim sudom u Doboju osuđen na dvije godine zatvora. Kao stražar, u aprilu 1992. godine tukao je civile u logorima “Rabić” u Derventi i “Tulek” u Bosanskom Brodu. Presuda je pravosnažna od 26. septembra 2013.
Almaz Nezirović je 2015. izručen iz SAD te je pred Sudom BiH osuđen na šest godina zatvora. I on je, kao pripadnik Vojne policije 103. derventske brigade HVO-a i stražar, mučio zatočenike u derventskim logorima “Rabić” i “Silos”, te u logoru “Tulek” u Bosanskom Brod. Presuda Neziroviću pravosnažna je od 8. juna 2018. godine.
Najveće kazne izrečene su Josipu Toliću i Zemiru Kovačeviću. Sud BiH ih je osudio na po deset godina zatvora. Josip Tolić je bio pripadnik 102. odžačke brigade HVO-a i stražar u osnovnoj školi u Odžaku, te u skladištu građevinskog materijala i u prostorijama SŠC “Fric Pavlik” u Bosanskom Brodu. On je u augustu 1992. učestvovao u premlaćivanju Mirka Pajića, profesora iz Dervente, koji je prilikom posjete osoblja Crvenog krsta SŠC-u “Fric Pavlik” uspio dostaviti cedulju u kojoj je pisalo da se tu nalaze zatočeni civili srpske nacionalnosti, Mirko Pajić je preminuo od posljedica tog premlaćivanja. U julu 1992. Josip Tolić učestvovao je u izvođenju žena iz skladišta građevinskog materijala u Bosanskom Brodu i njihovom odvođenju u stanove gdje su ih silovali; tako je silovao B. T. Od jula do novembra 1992. učestvovao je u odvođenju zatočenika na prinudni rad na liniju fronte gdje su neki bivali ranjeni, a neki su i poginuli. Presuda je pravosnažna od 27. oktobra 2015.
Zemir Kovačević bio je pripadnik oružane grupe koja je prerasla u Interventni vod 101. bosanskobrodske brigade HVO-a. On je 26. marta 1992. učestvovao u napadu na selo Sijekovac. Naredili su srpskim civilima da predaju oružje, a onda da usred sela legnu licem u blato. Tukli su ih, a zatim pucali u njih. Ubili su: Milana Zečevića, Vasu Zečevića, Luku Miloševića, Željka Miloševića i malodobnog Dragana Miloševića. Kovačević je pucao u leđa Petra Zečevića, kojeg je majka Mila vodila za ruku. Pucao je i u Jovana Zečevića, kojeg je supruga Milja vodila ispod ruke jer se teško kretao: udario ga je nogom, a kada je ovaj pao, ispalio mu metak u glavu. U istom dvorištu ubijeni su i Mirko Radanović i Sreto Trivić. Popaljene su kuće Radanovića, Zečevića, Miloševića, Bačića, Sedića, a 30 civila zatočeno je u Dom kulture. Žene i djeca zatočeni su u kući porodice Dugalić. Kada su ih pustili, svi su otišli iz Sijekovca. Pored toga, u aprilu 1992, kao pripadnik Interventnog voda 101. bosankobrodske brigade, Zemir Kovačević je, skupa s još trojicom saboraca, pljačkao po Sijekovcu i Donjim Močilima. Presuda je pravosnažna od 19. maja 2015.
Mirko Kovačević osuđen je na 3 godine pred Okružnim sudom u Doboju. On je u septembru 1992. jednu osobu srpske nacionalnosti iz Sijekovca odveo u Tulek i ondje ju silovao i nekoliko dana držao u zatočeništvu. Presuda je pravosnažna od 27. marta 2014.
Indira Kamerić pred Sudom BiH osuđena je na četiri godine zatvora. Kao pripadnica 101. bosanskobrodske brigade HVO-a, od aprila do sredine oktobra 1992. učestvovala je u mučenjima zatočenih civila na stadionu “Polet”. U noći 29. juna 1992. godine, s još jednom neidentifikovanom ženskom osobom i drugim pripadnicima HVO-a, ispitivala je zatvorenicu Hazbu Nukić, optužujući je da je srpski špijun; kako Hazba nije htjela da potvrdi tu optužbu, vojnici HVO-a su je počeli mlatiti palicama, kundacima i nogama po cijelom tijelu, “nakon čega je optužena naredila da u prostoriju dovedu zatvorenika, zaštićenog svjedoka IK-3”, te su ih seksualno zlostavljali. Na kraju je Indira Kamerić udarila dva šamara Hazbi i naredila da je vrate u prizemlje. Pored toga, u julu 1992. ispred zgrade stadiona “Polet” učestvovala je u premlaćivanju zatočenika Jove Dujića, tukla ga je metalnom šipkom. Iste noći Jovu Dujića odveli su neidentifikovani pripadnici HVO-a i otad mu se gubi svaki trag, sve do 1993, kada su posmrtni ostaci ekshumirani na gradskom groblju. Presuda Indiri Kamerić pravosnažna je od 15. decembra 2015.
Nedžad Omerović osuđen je na dvije i po godine zatvora pred Okružnim sudom u Doboju. Kao pripadnik Prve bosanskobrodske brigade HVO-a, 30. marta 1992. godine, s još jednim pripadnikom HVO-a, tukao je G. S., dovedenog u zgradu Skupštine opštine. Na kraju ga je uhvatio za kosu i glavom mu 10 do 15 puta udario o metalnu kasu, usljed čega mu je izbio više zuba, došlo je do krvarenja iz usta i ušiju i G. S. je izgubio svijest. Presuda Omeroviću pravosnažna je od 20. decembra 2018. godine.
Sud BiH Alminka Islamovića osudio je na tri godine zatvora. Oglašen je krivim da je, kao komandir voda vojne policije 101. brigade HVO-a, od marta do oktobra 1992. nečovječno postupao prema zatočenim srpskim civilima. Branislava Narića je u junu 1992. u “staroj zgradi” policije oborio na pod i tukao. Učestvovao je i u “iznuđivanju 20.000 njemačkih maraka od Ratka Kovačevića, koje je ovaj morao platiti kako bi otkupio vlastiti život”. Presuda je pravosnažna od 23. augusta 2019.
Jedno suđenje završilo se oslobađajućom presudom. Sud BiH Matu Čondrića oslobodio je optužnice koja ga teretila da je, kao pripadnik Vojne policije 101. brigade HVO-a, početkom augusta 1992. na stadionu “Polet” učestvovao u grupnom silovanju jedne žene; te da je u dva navrata u staroj zgradi SJB i u robnoj kući “Beograd” učestvovao u premlaćivanju Marka Mitrića. Presuda Čondriću pravosnažna je od 12. maja 2016. godine.
Čak 13 pripadnika HVO-a optuženih za zločine u Bosanskom Brodu nalazi se u bjekstvu i svi su u Hrvatskoj. Jozo Brico izmiče pravdi od 2013. godine. Optužnica ga tereti da je, kao pripadnik 103. derventske brigade HVO-a, u svojstvu stražara i upravnika logora, tukao zatočene civile u Domu JNA, vojnom hangaru “Rabić”, OŠ “Poljari” i tvornici “Silos” u Derventi i u skladištu robne kuće u naselju Tulek u Bosanskom Brodu.
Protiv Mladena Kurdije Sud BiH potvrdio je optužnicu još 18. decembra 2014. godine. Tereti ga da je, kao komandant Vojne policije 101. brigade HVO-a i kao osoba nadležna za zatočeničke objekte za pripadnike srpske i bošnjačke nacionalnosti u zgradi SJB-a i na stadionu FK “Polet”, od aprila do 6. oktobra 1992. učestvovao, naređivao i podstrekivao i nije spriječio ili kaznio zatvaranja civila, ubijanja i mučenja. Živi u Zadru.
Ante Kurdija pred Okružnim sudom u Doboju optužen je da je, kao pripadnik 101. brigade HVO-a, tukao i prijetio da će poubijati civile srpske nacionalnosti vezane žicom za ogradu mosta na Savi kao živi štit. U bijegu je od 2014. Živi na području Slavonskog Broda.
Zdravka Marinića optužnica potvrđena na Sudu BiH 8. januara 2016. tereti da je, kao zapovjednik vojne policije 101. brigade od marta do početka juna 1992, a nakon toga u svojstvu koordinatora između SIS-a i vojne policije, nadležan za zatočeničke objekte u staroj stanici policije, na stadionu FK “Polet” i robnoj kući “Beograd” u Tuleku, učestvovao, naređivao i podstrekivao nezakonito zatvaranje, ubijanje i zlostavljanje zatočenih civila. U Tužilaštvu BiH kažu da živi u Slavonskom Brodu.
I Marko Jazvić je pred Okružnim sudom u Doboju optužen za zločine nad civilima srpske nacionalnosti 1992. U bijegu je od 2013. godine.
Luku Jozića optužnica potvrđena pred Okružnim sudom u Doboju 17. maja 2011. tereti da je od maja do septembra 1992. u prostorijama stare zgrade SJB i stadiona FK “Polet” učestvovao u premlaćivanjima civila srpske nacionalnosti i u silovanjima žena. U bijegu je od 2012. godine.
Ni Miroslav Kopljar nije se pojavio pred Okružnim sudom u Doboju. Optužnica od 30. decembra 2010. godine tereti ga da je, kao pripadnik vojne policije, u periodu od aprila do oktobra 1992. učestvovao u nezakonitom hapšenju, privođenju, oduzimanju imovine, premlaćivanju civila srpske i bošnjačke nacionalnosti. U Okružnom tužilaštvu u Doboju tvrde da živi u Slavonskom Bordu.
Ante Štuc optužen je da je od maja do juna 1992. premlaćivao zatočene srpske civile. Optužnica je potvrđena pred Okružnim sudom u Doboju 27. aprila 2011. godine.
Dalibor Slabić, prema optužnici Okružnog javnog tužilaštva u Doboju od 13. decembra 2009. godine, kao pripadnik Vojne policije 101. brigade HVO-a od aprila do sredine juna 1992, dok je bio na dužnosti obezbjeđenja vojnog zatvora u podrumu stare zgrade SJB, s drugim pripadnicima HVO-a, u podrumu i na spratu tukao zatočenike, rukama, nogama, palicom. Od posljedica premlaćivanja umro je jedan zatvorenik, a četvorica su izvedena i ubijena. U Okružnom tužilaštvu u Doboju tvrdili su da Dalibor Slabić živi u Slavonskom Brodu.
Goran Brekalo pred Okružnim sudom u Doboju optužen je da je, kao pripadnik 108. brigade HVO-a, “nakon formiranja ženskog odjeljenja vojnog logora 'Polet' u junu i julu 1992. godine, u više navrata tukao i silovao jednu ženu”.
Ante Golubović i Jurica Božić su u bjekstvu od 2015. godine, kada je Sud BiH potvrdio optužnicu koja ih tereti da su, kao pripadnici Vojne policije 102. odžačke brigade HVO-a, od maja do novembra 1992. godine, Ante Golubović u svojstvu stražara, a kasnije i upravnika, odnosno zamjenika upravnika zatočeničkih objekata na području općina Odžak i Bosanski Brod, a Jurica Božić u svojstvu stražara, učestvovali u mučenju zatočenika. Ante Golubović je iz Osijeka, a Jurica Božić iz Županje.
I Blažan Kljajić je u bjekstvu i za njim je raspisana međunarodna potjernica, kako je to potvrdila Slobodanka Lukić, službenica za informisanje Okružnog javnog tužilaštva u Doboju, u odgovoru od 23. novembra 2022. Optužnica potvrđena 11. januara 2018. pred Okružnim sudom u Doboju tereti ga da je, kao zapovjednik IV bojne 101. bosanskobrodske brigade HVO-a, od marta do augusta 1992. godine učestvovao u lišavanju života, protuzakonitom zatvaranju, nečovječnom postupanju, zastrašivanju i narušavanju tjelesnog integriteta civila srpske nacionalnosti koji nisu pripadali ni jednoj vojnoj formaciji, niti su učestvovali u oružanim operacijama.
Optužnica ga tereti da je više puta učestvovao u surovim premlaćivanjima zatočenika u zgradi Opštine i u stanici policije, da je skakao po zatočeniku koji je usljed batina pao na pod, da je jednog zatočenika tri puta ubo nožem u vrat i zasjekao ga po šaci, da je bio u grupi vojnika HVO-a koja je više civila svezala za ogradu na mostu između Slavonskog i Bosanskog Broda dok su avioni JNA bombardovali to područje, da je bio i u grupi koja je izvela jednog zatočenika iz Vatrogasnog doma, odvela ga na prugu, svezali mu ruke selotejpom i okačili ga o granu te mu pucali iznad glave, te da je jednom zatočeniku u logoru “Polet” nožem urezao krst na leđima i zasjekao mu uho. Blažan Kljajić živi u Osijeku. U odgovoru Slavice Bumbulović, predsjednice Okružnog suda u Doboju, od 28. novembra 2022. piše: “Dana 21. 1. 2018. godine od Ministarstva pravde BiH ovaj sud je zatražio pružanje međunarodne pravne pomoći: uručenje pismena, odnosno potvrđene optužnice. Više puta od strane ovog suda su pisane urgencije, međutim odgovor Ministarstva pravde BiH je uvijek bio da oni nisu još zaprimili odgovor od nadležnog organa R. Hrvatske na predmetnu zamolnicu i urgencije.”
I za Svjetlana Kostadinovića moglo bi se reći da je u bjekstvu. Već peti put nije se odazvao pozivu Okružnog suda u Doboju. Optužnica Javnog okružnog tužilaštva u Doboju od 23. septembra 2021. tereti ga da je, kao pripadnik vojne policije 101. bosanskobrodske brigade HVO-a, od polovine maja do polovine juna 1992. u logorima u staroj zgradi SJB-a i na stadionu FK “Polet” mučio i prisiljavao na prinudni rad civila srpske nacionalnosti T. D. Svjetlan Kostadinović nastanjen je u Njemačkoj. Okružno javno tužilaštvo u Doboju 7. oktobra 2022. podnijelo je prijedlog Okružnom sudu u Doboju da se i za njim raspiše međunarodna potjernica.
Ni Ante Pavić, koji se također nalazi u Hrvatskoj, u Slavonskom Brodu, nije se pojavio na izjašnjenju o krivici 28. novembra 2022. godine, te je Mersida Mehmedagić, tužiteljica Okružnog javnog tužilaštva u Doboju, kazala da će tužilaštvo najvjerovatnije, ako se ne pojavi ni na narednom ročištu, zakazanom za 11. januar 2023, zatražiti od suda da mu se odredi pritvor i da se raspiše međunarodna potjernica. Okružni sud u Doboju je 28. jula 2022. potvrdio optužnicu koja Antu Pavića tereti da je, kao pripadnik HVO-a, od aprila do maja 1992. u staroj zgradi policije u više navrata učestvovao u premlaćivanju jednog zatočenog civila srpske nacionalnosti, a da je u junu drugog protupravno lišio slobode, te da je u septembru 1992. jednu zatvorenicu u logoru na stadionu FK “Polet” odvodio u potkrovlje i silovao. Ante Pavić je primio optužnicu, a prema riječima njegovog branioca Novaka Gojkovića, njegov klijent prvo želi da se čuje sa sudom i tužilaštvom u Hrvatskoj.
Predmet protiv Nijaza Čauševića, koji je bio u bjekstvu devet godina, 2020. godine je ustupljen Hrvatskoj, kako su to iz Okružnog javnog tužilaštva u Doboju potvrdili za BIRN. Optužnica potvrđena pred Okružnim sudom u Doboju 2011. tereti Čauševića da je, kao pripadnik Interventne satnije 101. brigade HVO-a, u selu Sijekovac u martu 1992. učestvovao u nezakonitom pretresanju kuća, prisvajanju tuđe imovine, hapšenju i zatvaranju civila srpske nacionalnosti.
Okružno javno tužilaštvo u Doboju je 30. novembra 2022. podiglo i optužnicu protiv Dede Odobašića. Tereti ga da je počinio ratni zločin protiv civilnog stanovništva, odnosno da je u martu i junu 1992. u zgradi Skupštine opštine Bosanski Brod mučio civila srpske nacionalnosti kojeg su prije toga pretukli i mučili pripadnici HVO-a, te da je u ćeliji u staroj zgradi policije mučio jednu ženu srpske nacionalnosti.
