U historiji željezničkog saobraćaja zabilježeno je na desetine tragedija u kojima su stradali mnogobrojni putnici. U većini slučajeva one su se dešavale zbog tehničkih kvarova na vozu ili ljudskog nemara, kao čestog faktora pri nesrećama.
Jedna takva nesreća dogodila se na današnji dan u Zagrebu 1974. godine na međunarodnoj liniji koja je trebala prevesti putnike od Atine do Dortmunda, a preko Zagreba.
Naime, voz je tokom dugog putovanja stajao u više navrata kako bi se putnici i posada odmorili. Jedno stajanje može se okarakteristi kao kobno, a riječ je o kratkom odmoru u Vinkovcima. U ovom slavonskom gradu uz odmor putnika promijenjeni su i dotadašnji vozači.
Nikola Knežević i Stjepan Varga preuzeli su "kormilo" voza oznake 661-216 u kojem se u tom trenutku nalazilo 400 putnika. Knežević i Varga, umorni od ranijih radnih obaveza koje su trajale bez prekida 45 sati nisu dobro vladali za to vrijeme dobro opremljenim vozom praveći nekoliko grešaka prije same nesreće.
Pri brzini do 104 na sat voz ulazi na glavnu željezničku stanicu u Zagrebu i iskače iz šina. Kasnije tokom suđenja dvojac je priznao da su bili umorni te da su na trenutak zaspali, što je dovelo do nesreće.
Iskakanje sa šina odvelo je tada u smrt 153 putnika, pa se s pravom ova nesreća karakteriše kao najveća željeznička tragedija u Jugoslaviji, ali i do dana današnjeg u modernoj nezavisnoj Hrvatskoj.
Tragediju u Zagrebu iskoristili su i sitni kriminalci koji su od nastradalih ukrali različite dragocjenosti, na što je reagirala tadašnja policija.
Detaljnije o ovoj, ali i drugim nesrećama u Hrvatskoj može se pronaću u djelu "Hrvatska: 100 katastrofa u 100 godina", autora Đorđa Ličine.
